روزگار غريبي ست!!!!!!!!!

روزي روزگاري در روزنامه اطلاعات صفحه اي داشتم به نام ادب مقاومت. در همين صفحه يه ستون مينوشتم به نام يادهاي زلال. اصل خاطرات واقعي ست.

چشم سعي مي كنم از اين خاطرات بيشتر بنويسم...

خاطره خودتونه؟ يعني شما ...؟

سلام. چقدر خوشحال شدم كه ديدم شما توي پارسي بلاگ هم خونه داريد! منو كه ميشناسيد. همون الهه نازي كه قبلا ساكن پرشين بلاگ بود و حالا اومده پارسي بلاگ. اجازه لينك كه دارم نه؟ ...

با سلام .......... زيبا بود ........... موفق باشيد ........ با ياد تو عمريه خيالم *** خو کرده دگر پريدني نيست ............ از دشت اميد و انتظارت *** اهوي دلم رميدني نيست . منتظر قدوم سبز شما در وبلاگ طاقديس هستيم

سلام دوست خوبم

داستان قشنگي بود...با اينكه سنم به خاطرات اون موقع قد نميده اما با شنيدن اين داستانا حس ميكنم منم اونجا بودم...

من واقعآ عاشق اي نوع داستانها و خاطراتم...

موفق باشي...

يا حق....

يادمه اين مطلب رو جاي ديگري هم خونده بودم.

سلام. يادش بخير. اي كاش از اين خاطره ها بيشتر بنويسيد. شاد باشيد.