عشقولانه:
چقد مو كرده بيدم گريه زاري
واست در كرده بيدم بيقراري
نَوَدوني چقد بر ايي درختا
برا تو وَنوشتم يادگاري
براي آرش شفاعي:
تو كه نام خبيثت شد شفاعي!
تو كه در كردي يك ديوان رباعي!
اهلي برره كل ودونن
كه چون پينوكيو در اجتماعي!
يكي وَگويه زاكانا كي بيده
به جمع ما يكي دانا كي بيده
اهالي برره وا شمايم
كي وَدونه ايي ركسانا كي بيده؟
بگوري جان چه شعري در وكردي
شب و روزت به خنده سر وكردي
مگه گردنخود شب خورده بيدي
كه شلوار خودت را تر وكردي
