و مرگ در چمدان تو جاده منتظر است ...

نه استخاره نکن ، تازه اول سفر است

و پيش از آنکه بخواهي به مرگ فکر کني

از اتفاق دلت مثل آنکه با خبر است

بدون مرگ ازينجا نميرويم که مرگ

براي خانه ي دنيا ، درست مثل در است

دري که روبرويت باز ميشود آرام

در آن زمان که هياهوي عمر ، پشت سر است

و مرگ را شبها وقت خواب ميبوئيم

که عطر پاک همان شبدر چهار پر است

و ميرسد که گلي را به دست ما بدهد

هميشه مرگ همان گلفروش رهگذر است

و بهترين گل خود را به تو تعارف کرد

چرا که ديده به دست شما قشنگتر است ...

( شعر با تلخيص – اگر اشتباه نکنم از سعيد ميرزايي ! )