دلا رفيق سفر بخت نيکخواهت بس
دگر ز منزل جانان سفر مکن درويش
وگر کمين بگشايد غمي ز گوشه دل
به صدر مصطبه بنشين و ساغر مي​نوش
زيادتي مطلب کار بر خود آسان کن
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد
هواي مسکن مولوف و عهد يار قديم
به منت دگران خو مکن که در دو جهان
به هيچ ورد دگر نيست حاجت اي حافظ

نسيم روضه شيراز پيک راهت بس
که سير معنوي و کنج خانقاهت بس
حريم درگه پير مغان پناهت بس
که اين قدرز جهان کسب مال و جاهت بس
صراحي مي لعل و بتي چو ماهت بس
تو اهل فضلي و دانش همين گناهت بس
ز ره روان سفرکرده عذرخواهت بس
رضاي ايزد و انعام پادشاهت بس
دعاي نيم شب و درس صبحگاهت بس