دوست عزيز سلام :بسيار زيبا و انديشمندانه روايت فرموديد. يك نكته به ذهنم رسيد.اينكه يك قشر از ياران ديروز بيكباره بعد از انكه آتش جنگ بسردي گراييد صرا ط را گم كردند.آتشي در خرمن اندوخته هاي خود انداختند (اشاره به يكي از بسيجيان و هم رزمان دوران جنگ كه با كمال تاسف روز گذشته بر اثر تزريق مواد مخدر فوت نمودند) باورش خيلي مشكل است. آن بسيجي ديروز هم شجاعت مثال زدني داشت هم ارادتمند اهلبيت بود ولي در برابر مسائل و مشكلات بعد از دوره ي دفاع مقدس زانو زد اي كاش اينطور نمي شد اي كاش جاي لاله هاي سرخ و گلهاي رازقي را علفهاي هرز نمي گرفت.راستي فاين تذهبون.

سلام

بسيجي ها بعد از جنگ آنهايي كه زنده ماندند هر كدام گوشه اي را گرفتند و زندگي خود را ادامه دادند. ولي متاسفانه جاي آنها را افرادي نالايق كه از جنگ فرار كرده بودند گرفتند و ......

ديگه اينكه مي دونيد شهيد همت همشهري ماست. يادش به خير هنگامي كه جسدش را آوردند من كوچك بودم ولي از پشت درب به همان حالت بچگانه مي ديدم كه زنان تو خانه شان گريه زاري مي كردند. يادش به خير.

اميدوارم خون همچون انسان هاي پاكي پايمال نگردد.

يه دسته چهارمي هم وجود داره اونايي كه از بسيجي فقط اسمشو دارن ، اونايي عشق نفهميدن و نمي فهمن

باسلام، گلاب به روتون، روم به ديوار، البته سومعه سرا نداريم، صومعه سرا است! با عرض تشكر ..خدا شما را براي انقلاب و نظام و مجموعه شاعران ارزشي نگه دارد

سلام دوست ناديده و نزديك. بسيجي يعني تجلي عشق و پرواز بسوي كمال. اما چه بايد كرد «گذشت آنزماني كه آنسان گذشت» پس - ناچارا - به يكي از صفات بسيجيان تمسك كنيم تا برنامه اي براي امروز ما باشد: «سلطه بر فرهنگ و گفتمان جاري جامعه از طريق ارائه كار برتر و هدفمند». به اين اعتبار از روز آغازين دوره فراق معتقدم بوده ام بسيجي كسي است كه با همان اهداف،‏در حرفه خود حرف اول را بزند. اگرچنين شد،‏ فرهنگ بسيجي - و نه تابلوي آن - بر اين مملكت حاكم خواهد شد و صد البته،‏ پيامدهاي ميمون خود را هم خواهد داشت.