دوست عزيز سلام :بسيار زيبا و انديشمندانه روايت فرموديد. يك نكته به ذهنم رسيد.اينكه يك قشر از ياران ديروز بيكباره بعد از انكه آتش جنگ بسردي گراييد صرا ط را گم كردند.آتشي در خرمن اندوخته هاي خود انداختند (اشاره به يكي از بسيجيان و هم رزمان دوران جنگ كه با كمال تاسف روز گذشته بر اثر تزريق مواد مخدر فوت نمودند) باورش خيلي مشكل است. آن بسيجي ديروز هم شجاعت مثال زدني داشت هم ارادتمند اهلبيت بود ولي در برابر مسائل و مشكلات بعد از دوره ي دفاع مقدس زانو زد اي كاش اينطور نمي شد اي كاش جاي لاله هاي سرخ و گلهاي رازقي را علفهاي هرز نمي گرفت.راستي فاين تذهبون.