سلام. هر شب قبل از خواب چند سطر نامه برایت پست میکنم. نامه هایی که ترجمان اشکهای انتظار و فراقند.

این روزها بیشتر از هر موقع دیگری به حضور گرم و نورانیت احتیاج دارم. با تو میشود از ابرها عبور کرد و به ستاره ها و فرشته هایی رسید که طبق طبق برایت سلام می آورند.

باور کن یاد تو کبوتران اشتیاق را به سمت شعرهایم میکشاند حتی به شوق نام عزیزت پرستوها در لا به لای واژه هایم لانه ساخته اند.

گاهی آنقدر آرامم و خودم را به تو نزدیک میبینم که انگار میتوانم همه حرفهای نا گفته ات را از روی صفحه دلم بخوانم. .. . نمیگویم به آرامش رسیده ام... مگر میشود عاشق بود و دلتنگ نبود. دریا به موج هایش زنده است وگرنه با مرداب چه تفاوتی دارد؟

کاش تو هم میدیدی که هر شب مثل شب بوها دستهایم را بالا می گیرم و خدا را شکر می کنم که خوشبخت ترین عاشق روی زمینم... همین!