به قول وگوری هر که جو گیر وشد یه دوبیتی از خودش در وکنه. خدا رو چه دیدی شاید یه شو شعر برره ای در وکردیم!
به داغ دوری تو سر وکردم دلم رو پیش پات پرپر وکردم
نشستم مثل چرمنگون سر رات برای تو دوبیتی در وکردم
***
از اینجا وا بدم آخر فراریت به پایون وا بدم ای گریه زاریت
برو آماده کن خوتو که امشو موامو میفرستم خواستگاریت
