طغرل:

برای شفاعی:

هم از توبره هم از آخور چریدی

همو گاوی که گرگا رو دریدی

وَکن ماسک ذورو تو که وَدونیم

میون گله پیشونی سفیدی

وگوری:

ناز کشون2:

چاپار و قاصدک که کهنه بیده
وَگو بینم جیگر مِیل وَرسیده؟
وَدونم حال وَده لجبازی ویره
الهی هر که رسمش کرد وَمیره
وَیا ای جا کنار چشمه وا هم
وشه وَگفتمانیم مثه آدم
همش ای میل و آف لاین در وَکنم
چقد وا دوریَت مَ سر وَکنم
تو فرهنگ لغاتتون صفا بید؟
تو آیین نامه تون اصل وفا بید؟
وَدونم مدرکت فوق سواته
دلت بی رنگ و رو عین رُباته
هزار حور و پری دل خسته تونه
و از ما بهترون دلبسته تونه
وگویم به دلم حالیش نبیده
که عشقولانه هاتون ته کشیده

نَوَفهمه که عشقولانه کشکه

نصیب صاحبش انبون اشکه

دلم خنگ بیده اما مَ وَفهمم

وَرای واگذاری بیده سهمم

دل تو عینهو کارونسرا بید
همیشه توش وَموندن اشتبا بید
مَ که جُل و پلاسو جَم وَکردم
وَرفتم زحمتمو کم وَکردم
خلاصه ...اینا به میل ربط نَوَداشت
گناهه بی جواب ای میلو وَگذاشت...

برای هولاگو خان...

وَگفتی ماه پیشونی تو بیدی

تو آینه یه هلال ماه وَدیدی

گمونم که ذورو داغت وکرده

دواش تو نقطه ی ذالِ ندیدی