به احسان (قاصدك):
وَرو احسان ؛ تو كه عاشق نَواشي!
سفيد و نازكي همچون لواشي!
اگر هر دم وَگويي «ايي يني چه؟»
وَري از متن ٍ دل اندر حواشي..!
