این که گفته میشه واژه های طرح از 20 تا نباید فراتر بره یه تجربه س که از آقای مجید زمانی اصل در اهواز یاد گرفتم. مجید یکی از بهترین و محجوبترین سپید سراهای کشوره که بعد از درگذشت آرش باران پور ( که اونم در شعر سپید ید طولایی داشت) خودش رو از همه محافل شعری کنار کشیده. علتش برای خود من هم نامعلومه. اما بارها شاهد بودم که مرحوم باران پور شعرهای مجید رو تو پاکت نامه خودش میذاشت و برای روزنامه ها پست می کرد.

هر چه تعداد واژه های طرح از 20 کمتر بشه زیباتره. ضمنا در شمردن واژه (و) (از) (در) (که) و واژه هایی از این دست هم هر کدام یک واژه به حساب میان. اینم یه نمونه طرح:

 غلامرضا کافی:

برادرم آواز می خواند

         من شعر می سرایم

              با هم که بنشینیم

                          باران می گیرد.