سعیدی راد:
با اون پیراهن تنگش وَیومَد
با اون شکل سیا رنگش ویومد
اهالی برره شاد واشین
ذورو به اون خر لنگش ویومد
شاعر انلاین:
بگوری جان چه شعری در وکردی
شب و روزت به خنده سر وکردی
مگه گردنخود شب خورده بیدی
که لبهاته به ای شعر تر وکردی
اله بخش زاده:
برای اون یارو (حال وده)
تو تو کارتن وخوابی؟ خاک وچوکت
عجب حاضر جوابی! خاک وچوکت
نَوَفهمی چرا ایی شوخی بیده
آرش شفاعی:
فدایی تمام ایده هاتم
منم مثل تو خیلی باسواتم
منم مثل تو روشنفکر بیدم
جناب کوچه های دل فداتم
رکسانا:
دو بیتی در وکردی دونه دونه!
وَیایه عطر شور انگیز پونه!
از ای گلها که تو اینجا وکاری
وَشی آخر کشاورز نمونه
وگوری:
گیاه اختراعی:
دوویتی کاشته بیدم مثنوی شد
و پاش گرت نخود ریختم قوی شد
نَوَفهمم درختِ چی چی بید ای
سعیدی راد:
یکی وَگویه زاکانا* کی بیده؟
به جمع ما یکی دانا کی بیده؟
اهالی برره وا شمایم
کی وَدونه ایی رکسانا کی بیده؟
برای آرش شفاعی:
تو که نام خبیثت شد شفاعی!
تو که در کردی یک دیوان رباعی!
اهالی برره کل ودونن
که چون پینوکیو در اجتماعی!
عشقولانه:
چقد مو کرده بیدم گریه زاری
واست در کرده بیدم بیقراری
نَوَدونی چقد بر ایی درختا
برا تو وَنوشتم یادگاری
میرزا قلمدون:
برای آرش شفاعی:
از آن آسیب هایی اجتماعی
وَکن اهداء ِ ما مستر شفاعی
غم یک مملکت ؛ تنها وَخوردی؟
وَرو زیر پتو ! یک وقت نچایی!
خاوری:
اندر جواب افاضات آقای شفاعی:
تو و آسیب های احتماعی؟؟؟
تو و در کردن یک من رباعی؟؟؟
تو و ایی حرفها؟ استغفرالله
تو کی آدم وگشتی ای شفاعی؟
نفس:
وَخواهم زن وَگیرم نازدانه
برایش در وَکردم یک ترانه
بدادن کوزه ای در دستهایم
شده پیشاب من هم عشقولانه
دلم بهر کیانوشه کبابه
که روز و شب مداوم در عذابه
که روز از غرش شمشیر ناله
شبا هم پیش شیر فرهاد وخوابه
وگوری:
منت کشی:
که چه قایم وَشدی کنج خونه
رسوم دخترا ناز دَر کنونه
وَرات صادر وَکردم حُکم پیگرد
کجا بیدی تو نا لوطی تو زرد
وَرا یابنده لیره مُشتُلق بید
ویا چرمنگ دلم واست قُرق بید
ویا ای همه عشقولانه ی ناب
اصالت دار و پر معنا و کمیاب
اویم با لهجه ناب برره
تکان نَوَخوری حتی یه ذره؟
وَبینی بابا طاهر ضامنم بید
دو تا دسته گلم طغرل وَرات چید
چقد لج در وَکنی از خودت وای
مگه گیرم نیفتی آفت چای
وَدون تو شب و روز نَوَدارم
وَخندی خَش وَدونم سر کارم
***
ای ورژن نو بیده و آپ گریته
وَبین منت کشیمم آپ تو دیته
غزل مثنوی و وزن دوویتی
نَوینی عمراً همچی آپ گریتی
تو دستم شا کلید بغض و نق بید
ولی قفل دل تو بد قِلِق بید
از ای سرما دل آدم وسوزه
ویا که ویگولندزج دنیا دوروزه
دلت وَخواد ویای دروازه وازه
نَوَخوای خب ورو جاده درازه
عزیز اصرار نَوَشه بیش از ای کرد
ای ختم ناز کشونه بسه ورگرد...
بهاره اله بخش زاده:
اگه شعرای نابت آپ تو دیته
اگه ای ورژنت هم آپ گریته
وباید ناز لیلونه کشیدن
که ای نه کار یک بیت و دو بیته
آرش شفاعی:
دوباره گشته عاشق ای شفاعی
ز خود درکرده یک دیوان رباعی
دل او زیر بار عشق گشته
پر از آسیبهای اجتماعی!!
سعیدی راد!مو دیوانه تو
نشسته هدهدی بر شانه تو
اگه بابای رکسانا بگه نه
تحصن میکنم در خانه تو
سعیدی راد!شفتالوی ثانی
تو آرنولدی ولیکن استخوانی!
شنیدم تازگیها توی تهران
ز مردم پول زوری می ستانی
امیر پیر نهان:
از زبان کیانوش:
ببین اینجا وماندم من چه جوری
منو دوماد وکردن زوری زوری
وخام شعری وگم در وصف حالم
وگو خشکه چقد میشه بگوری؟
از نخود تعریفها خود وویگولندزج
شهریان را حرف بیخود وویگولندزج
شیر کیانوش شعر نابی در وکرد
شاعری هشتپلکو شد وویگولندزج
به جا گندم نخود بر خوشه بیده
همه پرونده ها تو پوشه بیده
به طغرل پول رشوه دادی اما
جیگر این پولتون بی گوشه بیده
نظام دو برره خاک وچوکت
برو گرد ُ وریز تو مغز پوکت
ببین مادر زنم چه خوب مانده
خجالت وکش از پوست چروکت
مهدی استخر:
نخود هر جا بیده پوس داشته بیده
زنم گفته منو دوس داشته بیده
عجب گسترده بیده این برری
چقد افعال معکوس داشته بیده
شنیدم دربو داغون بیده مجنون
که خاطرخواه لیلون بیده مجنون
ازون روزی که لیلون گفته بید «نه»
به یادش «بید مجنون» بیده مجنون!
یه شعر وگوَم برای دهکده جهانی خودمان....
رکسانا:
ده ما مردمی آزاد داره
بلاگرهای خوب و شاد داره
میون کوچه پارسی بلاگش
یه وبلاگ سعیدی راد داره!
تو شک داری به ای مانایی مُ
به اشعار مُ و دانایی مُ
اگر طوفان وشه ویران وشی تو
وترس از خشم رکسانایی مُ
ایی هم برای داربیدی ها که از خودشون تب داربید در وکِنن...
شکست دشمن فرضی محاله
وگوَم خین ای داور حلاله
تموم داربیدی ها ودونن
که ای داور وَگشته استحاله
آرش شفاعی:
تو شفتالو ی پرپر کرده بیدی
چه زیبا چادری سر کرده بیدی
به رکسانا بگو :فردوسی قرن!
چه شعر خوشگلی در کرده بیدی!
ز عشقولی منو ویلون وکردی!
ز غم عین نی قلیون وکردی!...
همه وزن دوبیتی هامو ؛چلمنگ!
"مفالَیلون، مفا لَیلون" وکردی
جاناتان:
وشینم گوشه ای خیره به راهت
وَ کینم فکر جادوی نگاهت
وَپرسی حال و احوالت چطو بید ؟
دو بیتی در کنونم در فراقت!!
سلام. درٍِِِِِِِِِ این وبلاگ به روی اشعار زیبای شما بسته نخواهد شد. اما از شاعرانه 1 مشق های دو شب گذشته را خط میزنم. دوست دارم مثل همیشه اینجا محفل انسی برای همه شما اهالی شعر و ادب باشد.
وگوری:
برای دو برره:
85)وَدیدم مورچه ها هم نشئه بیدن
وَگو دور و وَر تو پلکیدن
که چه معتادشون کردی نَمرده
دو تا کفشاتو مثه قند چریدن
کمی پاچه خواری:
86)خریدار بیده ایم گرچه گرونه
مَظَنه چند بیده بی چک وچونه
ورات چک سفید امضا وکشم
ویا دَر نَوَکن بی خود بهونه
برای میرزا:
87)نَوَتانم وَیام بد گرگ و میشه
گرفتار بیده ام اصلا نویشه
شرایط خیلی اورجانسی اگر بید
115 وَگیر بینیم چه میشه
88)الو: اورجانس بیده زودی ویایین
مریض از دست رفت یالٌا کجایین؟
از ای اور جانس هم خیری ندیدیم
با ای مورچه سواری تون نچایین
بهاره اله بخش زاده:
89)ویومد شیر فرهاد از سرکار
تن خسته زدست کار بسیار
وریزم چای با چشمای پر خون
غم یار و غم یار و غم یار
خدمت میرزا قلمدون
90)دو بیتی هات تراول گر ویرزه
غزل و مثنویهات چند ویرزه؟
م که فکر وکنم خالی وبستی
وگرنه ای قدر شعرت نیرزه
میرزا قلمدون:
برای طیب که دیر وَیامده و وَخواد زود وَره :
91)وَرو طیب که مغزت قاط و پاتَه !!
دوبیتی های تو لاطائلاتـــــَه !!!
وَرو تا هیجکس هرگز نفهمـَــه
نشیمن گز ؛ وَبوسیدَه کجــاتَـه!!!!!
رکسانا:
به بهاره
92)وٍَ گوِ یی یار مو بیچاره بیده!؟؟؟
وَ گویی آستینش پاره بیده؟
وَ کشمت همی امشو بهاره!
اگه دونُم جوابت آره بیده!
عشقولانه:
93)وَ دوریت قامتی خم کرده بیدم
خیال روت ِ مرهم کرده بیدم
وَیا تندی وَ خانه، مهربونم
برات چایی نخود دم کرده بیدم
بهاره اله بخش زاده:
برای رکسانا
94)مَ مجنون توام، تو ایی زمانه
تو یاقوتی! انار دانه دانه
ودونی که دروغ تو ذات مَ نیست
وگفتم یه دروغ عشقولانه!
95)وَخواستم حالی از آرش وَگیرم
اگه اون حرفها رو گفته بیدم
آخه ای جور ورن به خواسگاری؟
دلم وخواد مواشو مَ وَبینم
سلام دوستان.... استقبال بی نظیرتون از شعرها شگفت انگیز بود!
اونایی که مایل هستن تو دومین بزم دوبیتی با لهجه برره ای شرکت کنن ، دوبیتی هاشون رو آماده کنن که قراره از فردا شب (یک شنبه شب) به مدت 48 ساعت بازم دور هم جمع بشیم .
ضمنا دوستانی تماس گرفتن که به دلیل مشکلات فنی نمیتونن قسمت کامنتهای پارسی بلاگ رو باز کنن. خدمت این عزیزان عرض میکنم که از فردا شب وبلاگ شاعرانه 1 در پرشین بلاگ هم به همین امر اختصاص پیدا میکنه تا اون عزیزان هم بتونن اشعار زیباشون رو قرار بدن.
دوستان رو خبر کنید. ... منتظر حضور گرمتون هستیم.
میرزا قلمدون:
ایی شیر کیانوش توی روزنامه ش از خود خبر دروَکرده که بعد از حمله ی متفقین به شَرره ؛ آمریکا وَخواد حمله وَکنه به برره!!! :
وَخواهی تا وَیاد آقای جورج بوش؟
وَخور یَک من نخود از نوع ِ بدجوش!
به قارّ و قور وَیــُفتَه معدَه یِ تو!!
که جورجش با صدا آیـَه ؛ سپس بوش!
مالباخته:
که چه پا کردی تو کفش سیاست
گشاد بیده واسه ما بی کیاست
یه وقت وَخود وَیایی که وَبینی
با کله شیرجه رفتی تو.....
رییس جمهور مَ فرهاد بیده
که از هف دولت او آزاد بیده
همه سعیش تو تکثیر نخودبید
برره از نخود آباد بیده
برای میرزا:
وجنبین تا خبر گیرا و داغه
تکامل در وکرده قور باغه
پس از اصلاح دی آن آ موجود
وچسبوندم بهش بال کلاغه
برای میرزا:
حالت خَش بیده *کَلقُورجدیدم
وَرایت هیبت نو وَکشیدم
وَیا پشت تریبون جیگر من
همه حَز وَکنن چه آفریدم
برای استاد:
عجب دلداده ای که دل نداری
تو چال اسکندرون گرم شکاری
سرمَ دور دیدی ای دوروزه
الهی دوبله سوبله بز وَیاری
برای استاد:
تو چال اسکندرونی پا شکسته
کدوم چرمنگیه دل و تو و سته
وَرو از چِش چرونی دست وردار
وَیا توبه کُنون تا در نبسته
آرش شفاعی:
به دنبال سوء قصد اخیر نشیمن گز سروده شد:
سیاهی می رود چشمام امشب
چو خواندم مو یکی پیغام امشب
به جرم کارهای منکراتی
نشیمن گز شود اعدام امشب!
مو که اوضاع خود را خیط دیدم
سه دانگ دوزخه رفتم خریدم!
همو که مال ته بردند حقت
بمو گفتی هلاکو؟!شمر بیدم!
میرزا قلمدون:
برای مالباخته که همَش پیش ما وَبازه !!!!!
تو همچون مایونز بیدی مَ کاهو !
بیا چَت دروَ کن با من به یاهو!
وَرو یک کم خرامیدن وَیاموز
تو گرگی بیده ای در پوست آهو!!!!
برای احسان پرسا که جایش بسیار خالی بیده !!!!
ز خود کلی سلیقَه دروَیارم
عروسی بس عتیقَه دروَیارم
وگو احسان پرسا! من وَکیلم؟
تو را امشو به صیـغَه دروَیارم؟
مَ هنوز در کف چنتا از دوبیتیهایم مانده بیدم که به دست ایی سعیدی ِ معلوم الحال !!! توقیف شده بیده !!!!!!
وَخوانی نغزهایم را اراجیف!!
وَکردی فلّه ای ؛ اشعار توقیف!
مگر احساس ما چرک و گِلی بید؟
که اییحوری زَنی بر ذوق ِ ما ، لیف!؟؟
ایی هم وَرای لیلون تا ایی مالباخته حسابی ضایع وَشه!!!!!!!
برای رازهایت سینَه بیدم
مَ عاشق بیدم و بی کینَه بیدم
وَگیرم زلفِ همچون عقربت را
که مَ از نیش ِ او ، واکسینَه بیدم!!!
باز هم لیلون نامه ای دیگر به رسم لیلون قاپون!!!
دلُم بی طاقتَه ، لبریز خونَه
وَگیرَه از برایت هی بَهونَه
نَمی تانَم وَقاپونَم ترا ، چون
به دورت حلقه ای از نیـنجونَه !!!
