سلام. چند ساعت است که برق اینجا قطع شده  و من در زیر نور نارنج ها و شب پره ها برایت نامه می بنویسم.

یادم می آید کسی می گفت: مَثَلِ عاشق، مَثَل آن ماهی است که در تور ماهیگیر دست و پا می زند؟. اما من آن درخت پیرم که در پاییز جوانه زده است و بوی طراوت و تازگی می دهد.

زندگی ماشینی چقدر آدمها را از دیدن شبهای نقره گون دور کرده است!

آن ستاره ای که دارد سوسو می زند، انگار دلش مثل من برای دیدن تو شور می زند!

شب چقدر دوست داشتنی ست وقتی که تو را به یاد من می آورد. راستی یادت می آید آن شبها که با یک ستاره کوچک بر تن ماه نقاشی می کشیدیم و می خندیدیم ... گاهی هم که تصویر اندوهی بر سرمان سایه می انداخت ، صدای گریه مان فرشته ها را بیدار می کرد؟...

این نامه که به آخر رسید کنار پنجره بیا! ماه، حرفهای زیادی برای گفتن دارد. همین!

میلاد فرخنده بزرگ بانوی عالم عصمت و پاکی حضرت فاطمه (س) بر شما مبارک!

گروه ادب: ارایه‌ی روح قرآن مجید در شعر، از اشاره‌ی مستقیم به آیات و الفاظ قرآنی مهم‌تر و تأثیرگذارتر است.

«عبدالرحیم سعیدی‌راد» شاعر در گفت‌‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) با بیان این مطلب گفت: شاید این‌گونه به نظر برسد که شعر سپید بهتر بتواند بار امانت بهره‌وری از آیات قرآن را بر دوش بکشد اما به نظر من شعر کلاسیک هم همین نقش را می‌تواند ایفا کند، مهم آن است که شاعر تا چه اندازه روح موضوعات قرآنی را درک کرده باشد و بتواند آن‌را به خواننده ارائه دهد

وی درباره‌ی دلایل عدم توجه شاعران معاصر به ایات قرآن اظهار کرد: اشاره و ارجاع به آیات و احادیث در ادبیات معاصر به دو دلیل بسیار کم شده است: نخست این که شاعر معاصر آشنایی کمی با قرآن مجید دارد و همین آشنایی اندک، باعث می‌شود تا در آثار بسیاری از شاعران هیچ‌ نمودی از روح قرآن نبینیم و دیگر آن که مخاطب اشعار قرآنی اندک است؛ یعنی مطالعه‌ی اشعاری که به آیات و احادیث اشاره دارند از سوی مخاطبی که خود ارتباطی با متون دینی ندارد، نمی‌تواند لذت‌بخش باشد.

سعیدی‌راد اضافه کرد: تأثیرپذیری از قرآن مجید آن‌گونه که در اشعار شاعران کلاسیک از جمله حافظ و مولانا وجود داشت، در شعر معاصر دیده نمی‌شود؛ حافظ، خود حافظ قرآن بوده و اشارات فراوانی به قرآن دارد و البته بیش‌تر از روح قرآن بهره جسته است؛ در مثنوی مولوی نیز به صورت مستقیم و غیرمستقیم به حدود 4500 آیه‌ی قرآن اشاره شده است اما در شعر معاصر چنین نمونه‌هایی را نمی‌توان یافت.

خالق مجموعه شعر «فانوس‌های سنگی» ادامه داد: البته در شعر معاصر هم به‌ویژه در شاعران نسل اول انقلاب، نمونه‌های چشم‌گیری دیده می‌شود؛ به عنوان مثال آقای موسوی گرمارودی در شعر مذهبی بسیار فعال ظاهر شده است و در اشعارش عبارات قرآنی دیده ‌می‌شود؛ زنده یاد سید حسن حسینی و قیصر امین‌پور نیز از آن دسته شاعرانی هستند که در اشعارشان اشاراتی به الفاظ و مضامین قرآنی دیده می‌شود و البته در این میان از نام بزرگ استاد شفیعی کدکنی نیز نمی‌توان به سادگی گذشت.

شعر کلاسیک و نو؛ بهره‌مند از مضامین قرآنی

سعیدی‌راد درباره‌ی بیان مفاهیم قرآنی در شعر کلاسیک و نو گفت: در بهره‌مندی از الفاظ و مضامین قرآنی، تفاوتی میان شعر کلاسیک و نو وجود ندارد؛ نمونه‌های زیبای فراوانی، چه در شعرقدما و چه در شعر معاصر وجود دارد که آیات و احادیث نمود بسیار زیبایی در آن‌ها دارد. در شعر نو، سهراب سپهری، طاهره صفارزاده، سیدعلی موسوی گرمارودی، علیرضا فزوه و قیصر امین‌پور بیش‌ترین بهره‌ها را از آیات قرآن برده‌اند.

عبدالرحیم سعیدی‌راد، در بخش دیگری از این گفت‌وگو، در خصوص شعر آیینی امروز ایران گفت: شعر آیینی امروز به واقعیات تاریخی نزدیک است اما آن‌چه که در این‌باره باید گفته شود این است که شعر آیینی به دلیل «مقدس» بودن مورد نقد جدی قرار نگرفته است و باید جلسات نقد و بررسی ویژه‌ی اشعار آیینی برگزار شود و این مقوله از جنبه‌های مختلف مورد ارزیابی و نقد و بررسی جدی قرار گیرد، باید توجه داشت که نمی‌توان به بهانه‌ی شعر، هر مضمونی را به خورد مخاطب داد.

وی افزود: اشعاری درباره‌ی عاشورا از تریبون‌های مختلف خوانده می‌شود که بعضاً ضد شعائر دینی هستند اما اگر کمیته‌ها و کارگاه‌های بررسی شعر آیینی وجود داشته باشد و این اشعار از کانال‌آنها اجازه‌ی پخش بیابند خدمت بزرگی به این حوزه‌ی ادبی شده است.

کس‌ چون‌ تو مرا غریب‌ و تنها نگذاشت‌

این‌ گونه‌ در التهاب‌ فردا نگذاشت‌

سوگند نمی‌خورم‌ ولی‌ باور کن‌!

کس‌ چون‌ تو به‌ خلوت‌ دلم‌ پا نگذاشت‌

یکی زد باز هم زخم زبانت 

بزن مهر سکوتی بر لبانت!

برای سرفرازی در ره عشق 

بنوش این زخم ها را نوش جانت!

خوشا  موجی که از دریا بگوید  

گلی کز مادر گلها بگوید

برای فتح دلهای شکسته 

یکی ای کاش  یا زهرا(س) بگوید!

                                                               سفرنامه هند و پاکستان

 خدا می خواست چشمی تر ببیند

تو را چون لاله ای پر پر ببیند

خدا می خواهد ای دل بعد از این نیز